Repozytorium publikacji - Politechnika Gdańska

Zatory lodowe w ujściu Wisły tworzą zagrożenie powodziowe o zasięgu obejmującym Żuławski odcinek Wisły. Wykonanie sztucznego ujścia Wisły do Morza Bałtyckiego, a następnie zamknięcie Wisły Gdańskiej, Szkarpawy i Nogatu znormalizowało stosunki wodne w delcie Wisły. Regulację ujścia Wisły rozpoczęto już w dwa lata po wykonaniu Przekopu i kontynuuje się do chwili obecnej.Określenie tempa wzrostu objętości stożka jak i pochodzenie rumowiska (morskie, rzeczne) było przedmiotem licznych prac badawczych. Prace te zmierzały do określenia bilansu zasilania stożka od strony rzeki i morza. W wyniku tych badań okazało się, że na stożku odkładany jest głównie materiał przenoszony w formie wleczonej przez rzekę. Zadanie modernizacji ujścia Wisły realizowane w ramach Projektu "Kompleksowe zabezpieczenie przeciwpowodziowe Żuław - Etap I - Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Gdańsku" - projekt planowany do współfinansowania przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Spójności w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko ma na celu zapobieganie powstawaniu powodzi zatorowych o zasięgu regionalnym poprzez zapewnienie swobodnego odpływu wód, spływu lodu oraz zapewnienie odpowiednich głębokości dla pracy lodołamaczy (w ujściu Wisły). Powyższe działanie ułatwi śródlądowy przewóz towarów i pasażerów.

Autorzy

• mgr inż. Patrycja Jerzyło link otwiera się w nowej karcie ,
• Andrzej Lewandowski