Artykuł prezentuje nową metodę projektowania optymalnych i realizowanych strategii sterowania dla wariantnych procesów dynamicznych. Centralnym ośrodkiem i narzędziem tej metody jest struktura grafu przepływowego reprezentująca istotne właściwości autonomicznej dynamiki danego procesu w przestrzeni czasowo-stanowej, składającej się z elementarnych segmentów. Strukturę tę nazywamy grafem narzędziowym przestrzeni czasowo-stanowej. W zastosowanej procedurze każdemu segmentowi temporalnej przestrzeni stanów przypisany jest węzeł owego skierowanego grafu narzędziowego. Wartości przepływu (wagi krawędzi) są proporcjonalne do kosztu przesunięcia punktu pracy rozważanego dynamicznego procesu pomiędzy centrami przylegających segmentów. Dowolny algorytm optymalizacji dyskretnej może być wykorzystany do wyszukaniu najtańszej ścieżki w tak zdefiniowanym grafie, pomiędzy wierzchołkiem reprezentującym segment, w którym znajduje się punkt początkowy a wierzchołkiem reprezentującym segment, do którego należy punkt końcowy szukanej trajektorii. W takim systemie łatwo można uwzględniać dodatkowe założenia lub dowolne ograniczenia wyrażane za pomocą stref zabronionych dla punktu pracy. Węzły odpowiadające tym strefom są przed optymalizacją usuwane ze struktury grafu narzędziowego.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- DOI
- Cyfrowy identyfikator dokumentu elektronicznego link otwiera się w nowej karcie 10.1155/2012/142060
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuł w czasopiśmie wyróżnionym w JCR
- Język
- angielski
- Rok wydania
- 2012
