Jedna z metod rozwiązywania gier jest analiza wsteczna. Jej skuteczność jest ograniczona wielkością przestrzeni stanów gry, która stanowi rozwiązywany problem. Pierwszego takiego oszacowania dokonał Claude E. Shannon odnośnie gry szachy w połowie minionego stulecia. Ważnym elementem jest podział takiej przestrzeni na mniejsze części, które mogą być rozwiązywane niezależnie lub z wykorzystaniem stosunkowo niewielkiej ilości informacji z pozostałych podprzestrzeni. Podział taki jest możliwy ze względu na liczbę bierek na planszy, rodzaj tych bierek oraz na pozycje bierek których ruch nie pozwala na powrót do wcześniejszych stanów gry (bierek przekształcających). Przykładem takich bierek są piony w warcabach i ich posunięcia, które mogą być wykonywane po skosie planszy ale tylko do przodu. W tej pracy przedstawiono autorska metodę dokładnego obliczania wielkości tak podzielonych przestrzeni stanów co pozwoliło na ocenę trudności jakie stanowi rozwiązanie końcówek warcabowych dla wariantów tej gry rozgrywanych na warcabnicach 64, 100 i 144- polowych.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Aktywność konferencyjna
- Typ
- publikacja w wydawnictwie zbiorowym recenzowanym (także w materiałach konferencyjnych)
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2012
