Metylacja regionów promotorowych jest jednym z głównych mechanizmów regulacji transkrypcji genów u eukariota. W komórkach ssaczych metylacja DNA zachodzi głównie na reszcie cytozyny występującej w dinukleotydach CpG i jest katalizowana przez metylotransferazy DNA (DNMT1, DNMT3A i DNMT3B) (Turek Plewa, Jagodziński 2005). Mapowanie 5 metylocytozyny w DNA genomowym jest jednym z narzędzi do badania wpływu metylacji na tkankowo-specyficzną ekspresję genów, rozwoju chorób u ludzi, różnicowania komórek, a ostatnio zostało wykorzystane w badaniu epigenetycznych podstaw regeneracji. Wybranie odpowiedniej metody do analizy poziomu metylacji genów jest wyjątkowo ważne. Różne dostępne techniki dostarczają odmiennych informacji na temat metylacji regionów promotorowych genów począwszy od analizy poziomu metylacji pojedynczego genu aż do analizy genomowych profili metylacji DNA poprzez wykorzystanie przeznaczonych do tego celu mikromierzy metylacyjnych. Metody analizy poziomu metylacji DNA generalnie oparte są na 3 podstawowych technikach: immunoprecypitacji metylowanego DNA, trawieniu DNA endonukleazami wrażliwymi na metylację (np. HpaII) oraz konwersji wodorosiarczynowej DNA. Większość istniejących metod stanowi najczęściej modyfikację trzech technik wymienionych powyżej. Ze względu na istnienie dużej liczby metod badania metylacji DNA ważne jest poznanie wad i zalet różnych technik stosowanych do tego celu.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja monograficzna
- Typ
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2013
Źródło danych: MOSTWiedzy.pl - publikacja "Wybrane metody badania poziomu metylacji DNA w komórkach eukariotycznych" link otwiera się w nowej karcie
