Zasoby pracy wraz z kapitałem rzeczowym zaangażowane w procesy wytwarzania produktów lub usług odzwierciedlają potencjał, jakim dysponuje dana gospodarka i jednocześnie przesądzają o możliwościach jej dalszego rozwoju. W modelach endogenicznych zróżnicowanie poziomu rozwoju gospodarek wyjaśnia się poprzez akumulację kapitału rzeczowego oraz kapitału ludzkiego. Kapitał ludzki jest pojęciem szerszym niż praca, gdyż nie odzwierciedla tylko liczby zatrudnionych oraz czasu ich pracy. Traktowany jest jako czynnik produkcji mający w sobie określony poziom wiedzy technicznej. Przedmiotem zainteresowania w niniejszym opracowaniu jest kapitał ludzki, który w procesach produkcji jest równie istotny, jak i kapitał rzeczowy. Można nawet zaryzykować stwierdzenie, że jest czynnikiem pierwotnym. Jego jakość decyduje o poziomie i nowoczesności angażowanego kapitału rzeczowego. Celem niniejszego opracowania jest zbadanie, jakie zmiany strukturalne wystąpiły w zasobach pracy w polskiej gospodarce w latach 2002-2010 z punktu widzenia ich jakości, mierzonej poziomem wykształcenia.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja monograficzna
- Typ
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2012
Źródło danych: MOSTWiedzy.pl - publikacja "Zasoby ludzkie jako potencjał gospodarki narodowej" link otwiera się w nowej karcie