Cykliczne peptydy odgrywają ważną rolę w wielu procesach biochemicznych. Do szerokiej grupy tych związków zaliczamy wiele znanych powszechnie leków m.in. wankomycynę [2] - antybiotyk glikopeptydowy o działaniu bakteriobójczym, czy też cyklosporynę [3]. Chemiczna synteza cyklicznych peptydów to proces wieloetapowy i nierzadko kłopotliwy. Spośród czynników będących powodem nieopłacalności produkcji metodą chemiczną można wymienić m.in. aspekt finansowy: użycie wyszukanych reagentów, niskie wydajności reakcji, oraz wiele innych czynników ograniczających. Warunkiem pomyślnej cyklizacji peptydów jest uwzględnienie wielu ograniczeń co do sekwencji i struktury ich liniowych prekursorów. Stosuje się wiele odczynników sprzęgających, które odgrywają ważną role w pomyślnej syntezie peptydów. Jednym z nich może być kwas Meldruma, czyli 2,2-dimetylo-1,3-dioksa-4,6-dion. Celem badań jest sprawdzenie czy pochodne peptydów zawierające ugrupowanie kwasu Meldruma na C-końcu mogą być wykorzystane do syntezy cyklicznych pseudopeptydów.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2014
