Zachowana zabudowa gospodarcza w Waplewie Wielkim zasadniczo powstała w XIX wieku. Stanowi ona dopełnienie pałacu i chociaż obecnie znajduje się w wydzielonej przestrzeni, to niegdyś, wraz z głównym budynkiem założenia, współtworzyła integralną, samowystarczalną jednostkę rezydencjonalno-produkcyjną. Po przekazaniu obiektów Muzeum Narodowemu w Gdańsku rozpoczęto starania o ratowanie cennego zespołu, zarówno jako całego układu, jak i poszczególnych budynków. Z uwagi na niematerialne wartości zespołu oraz pierwotny charakter zabudowy uzasadnione wydaje się podjęcie dyskusji na temat możliwości adaptacji zabytkowych obiektów do nowych celów. Przekształcenia zabudowy z zamiarem powtórnego ich wykorzystania są rozwiązaniem potrzebnym. Nowe funkcje tych budynków powinny uwzględniać mieszczące się w dworze Muzeum Tradycji Szlacheckiej oraz Pomorski Ośrodek Kontaktów z Polonią. Jednocześnie wysoce pożądane jest, aby działania te przeprowadzone zostały zgodnie ze współczesną doktryną konserwatorską oraz aby umożliwiały jak najlepsze wykorzystanie potencjału zabytkowego zespołu w Waplewie Wielkim.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja monograficzna
- Typ
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2015