Algorytmy śledzenia wielohipotezowego (MHT) uznawane są obecnie za preferowane rozwiązanie problemu jednoczesnego śledzenia wielu obiektów. Główną zaletą śledzenia MHT jest możliwość efektywnego rozwiązywania problemów wieloznaczności i niepewności podczas wiązania wykryć w trasy. Środowisko, w jakim działają współczesne radary, stawia jednak przed mechanizmami formowania tras szereg wymagań oraz trudności, pogarszających jakość pomiarów i zaburzających ciągłość ich akwizycji. W referacie opisano podejście pozwalające wykorzystać kilka sensorów radarowych działających w sieci w celu poprawy parametrów wykrywania i śledzenia obiektów oraz estymacji ich położenia. W tym celu hipotezy z poszczególnych radarów podlegają fuzji (łączeniu), co pozwala na przyspieszenie inicjacji celów, a przede wszystkim na uzupełnianie braków w pokryciu przestrzeni, występujących w pojedynczych systemach radarowych. Przyjęto przy tym założenie, że każdy z radarów wykorzystuje algorytm MHT oraz jest zdolny do przesyłania wybranych fragmentów jego drzewa tras do systemu centralnego dokonującego fuzji danych.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Aktywność konferencyjna
- Typ
- publikacja w wydawnictwie zbiorowym recenzowanym (także w materiałach konferencyjnych)
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2014
