Dzielnica Gdańska Wrzeszcz ukształtowała się na przełomie XIX i XX w. Liczba mieszkańców Wrzeszcza wzrosła z około 2500 w 1884 r. do około 35 000 w 1914 r. W tym czasie powstało kilkaset jednorodzinnych i wielorodzinnych budynków mieszkalnych oraz najważniejsze obiekty użyteczności publicznej, jak zespół Politechniki, szkoły, szpitale i kościoły. Wrzeszcz – w odróżnieniu od śródmieścia Gdańska – w niewielkim tylko stopniu ucierpiał w czasie II wojny światowej. Większość zabytkowych budynków z przełomu XIX i XX w. istnieje do dzisiaj, w wielu zachowała się oryginalna stolarka drzwiowa. Formy drzwi we Wrzeszczu zmieniały się na przełomie XIX i XX wieku. Do około 1902 r. drzwi budynków mieszkalnych były dekorowane detalami neorenesansowymi i neobarokowymi, rzadziej neoromańskimi i neogotyckimi. Najczęściej stosowano drzwi dwuskrzydłowe, płycinowe, z mniejszą płyciną o kształcie zbliżonym do kwadratu u dołu i z większą płyciną lub prostokątnym okienkiem z ozdobną kratą w górnej części. Od około 1902 r. formy drzwi stają się bardziej różnorodne. Oprócz motywów historyzujących pojawiają się wzory secesyjne. Zaczęto stosować małe okienka o różnorodnych kształtach. Po 1912 r. detal drzwi ulega uproszczeniu. W budynkach użyteczności publicznej, podobnie jak w budynkach mieszkalnych, formy drzwi były dostosowane do stylistyki elewacji. Wyjątkiem jest zespół Politechniki, gdzie secesyjne drzwi umieszczono w elewacjach w formach renesansu północnego.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja monograficzna
- Typ
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2014
Źródło danych: MOSTWiedzy.pl - publikacja "Zewnętrzna stolarka drzwiowa Gdańska-Wrzeszcza na przełomie XIX i XX wieku" link otwiera się w nowej karcie