W monografii przedstawiono metodykę szacowania maksymalnej mocy zainstalowanej, tzw. generacji rozproszonej. Metodyka ta umożliwia określenie wartości maksymalnej mocy możliwej do przyłączenia w danym miejscu (miejscach) systemu elektroenergetycznego w źródłach generacji rozproszonej, a ponadto pozwala na ocenę wariantów przyłączenia. W metodyce wykorzystuje się funkcję celu, która uwzględnia wymagania wobec źródeł energii elektrycznej podczas przyłączania do systemu elektroenergetycznego. Wymagania te są uwarunkowane bezpieczeństwem pracy systemu i opierają się na właściwych normach i dokumentach prawnych. Działanie proponowanej metodyki można dopasować do dowolnego źródła energii elektrycznej (również konwencjonalnego) poprzez ewentualne „wyłączenie” wybranych warunków kryterialnych. Weryfikację zaproponowanej metodyki przeprowadzono na dwóch modelach systemu: pięciowęzłowym testowym modelu IEEE i krajowym systemie elektroenergetycznym. Analizy wykonano z wykorzystaniem dwóch platform obliczeniowych: Matlab oraz PSLF.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja monograficzna
- Typ
- książka - monografia autorska /podręcznik o zasięgu krajowym
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2014
