Wyrokiem z dnia 13 marca 2014 br. (sygn. akt C 38/13) Europejski Trybunał Sprawiedliwości uznał art. 33 kp za niezgodny z prawem unijnym. Wobec takiego stanowiska w artykule przeanalizowano sytuację pracodawców zatrudniających pracowników na umowy na czas określony. W istocie rozwiązanie zawarte przez ustawodawcę we wskazanym przepisie od dawna wzbudzało kontrowersje w doktrynie i orzecznictwie - jednak nie tylko w zakresie jednolitego - niezależnie od okresu zawartej umowy na czas określony, pod warunkiem, że jest on dłuższy niż 6 miesięcy - okresu wypowiedzenia, ale również w zakresie pozostałych różnic, jakie występują pomiędzy tą umową, a umową na czas nieokreślony. W istocie bowiem umowa na czas określony daje pracownikowi jedynie iluzoryczną ochronę prawną. W artykule dokonano analizy następstw wskazanego wyżej wyroku ETS i to zarówno dla pracownika, jak i pracodawcy.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2014
