Repozytorium publikacji - Politechnika Gdańska

om I składa się z sześciu rozdziałów. W rozdziale 1 scharakteryzowano sygnały, elementy, układy i systemy analogowe. Poznanie właściwości elementów ma kluczowe znaczenie przy przewidywaniu właściwości zbudowanych z nich układów elektronicznych. Podobnie znajomość podstawowych praw rządzących rozkładami prądów i napięć ma zasadnicze znaczenie dla zrozumienia metod analizy układów elektronicznych. Rozdział 2 jest poświęcony liniowym rezystancyjnym układom elektronicznym. Nie są to układy najważniejsze pod względem zastosowań, ale mają duże znaczenie dydaktyczne. Opisane tutaj metody analizy zostaną później uogólnione na inne klasy układów. Na przykład wyprowadzone tutaj metody prądów oczkowych i napięć węzłowych zostaną później przystosowane do analizy układów z sygnałami sinusoidalnymi i sygnałami przyczynowymi. W rozdziale 3 opisano graficzne i numeryczne metody analizy nieliniowych układów rezystancyjnych. Zilustrowano te metody na przykładach projektowania prostych układów jak układy prostownicze, stabilizatory napięcia. Analizę układów z sygnałami sinusoidalnymi metodą symboliczną (in. metodą wskazów, liczb zespolonych) opisano w rozdziale 4. Skuteczność tej metody analizy pokazano na przykładach obwodów rezonansowych i wzmacniaczy szerokopasmowych. W przypadku układów liniowych z sygnałami przyczynowymi właściwym matematycznym narzędziem analizy jest przekształcenie Laplace’a, co opisano w rozdziale 5. Szczególną metodą analizy przydatną dla układów liniowych i nieliniowych jest metoda zmiennych stanu opisana w rozdziale 6. Powyższe treści zostały zamieszczone w tomie I. Dalsze zagadnienia zostały opisane w kolejnych sześciu rozdziałach i dodatkach w tomie II. Analizie widmowej sygnałów są poświęcone trzy rozdziały, odpowiednio szeregom Fouriera rozdział 7, przekształceniu Fouriera rozdział 8 i przekształceniu Hilberta rozdział 9. Układy, które wygodnie jest traktować jako czwórniki, w tym filtry drabinkowe LC, opisano w rozdziale 10. W układach elektronicznych powszechnie występuje sprzężenie zwrotne jako efekt pasożytniczy lub w postaci celowo wprowadzonej pętli sprzężenia zwrotnego. Metody analizy takich układów opisano w rozdziale 11. Poszczególne części układów elektronicznych są często łączone liniami transmisyjnymi. Są to przyrządy opisywane równaniami różniczkowymi cząstkowymi i wymagają specjalnych metod analizy. Metody analizy układów elektronicznych z liniami transmisyjnymi opisano w rozdziale 12. Na końcu podręcznika zamieszczono 6 dodatków

Autorzy

• dr inż. Andrzej Leśnicki link otwiera się w nowej karcie