Repozytorium publikacji - Politechnika Gdańska

W skład materii organicznej ścieków, i odcieków ze składowisk odpadów wchodzą z różnorodne związki organiczne, które charakteryzują się różną podatnością na rozkład biologiczny. Charakterystykę ilościową umożliwia oznaczanie tzw. frakcji ChZT. Rozróżnia się 4 frakcje: frakcję rozpuszczoną rozkładalną na drodze biologicznej (SS), frakcję zawiesinową rozkładalną na drodze biologicznej (XS), frakcję rozpuszczoną nierozkładalną biologicznie (Si) oraz frakcję zawiesinową niepodatną na rozkład biologiczny (Xi). Znajomość stężeń poszczególnych frakcji pozwala na ocenę podatności ścieków (odcieków) na rozkład biologiczny, co umożliwia dobór odpowiedniej metody oczyszczania. W artykule przedstawiono stężenia frakcji ChZT w odciekach składowiskowych oczyszczanych w wielostopniowym systemie hydrofitowym (2 kolejne złoża pionowe: VSSF-1 i VSSF-2 oraz złoże poziome HSSF). Omówiono zmiany stężeń i udziałów procentowych poszczególnych frakcji ChZT w odciekach po kolejnych złożach (Rys.1). Pomiary stężeń frakcji ChZT prowadzono w 2 kolejnych okresach badawczych: w okresie II na złoża podawano nierozcieńczone odcieki składowiskowe, natomiast w okresie III odcieki zawierały domieszkę ścieków bytowych. Stwierdzono wpływ jakości substancji organicznej (zawartości frakcji inertnych oraz podatnych na rozkład biologiczny oraz ilorazu BZT5/ChZT) na efektywność usuwania ChZT Usuwanie ChZT przebiegało z wyższą skutecznością w okresie, kiedy odcieki zawierały dodatek ścieków bytowych. Potwierdza to, że dodatek labilnej materii organicznej korzystnie wpływa na efektywność oczyszczania odcieków w procesach biologicznych. Odcieki odpływające z oczyszczalni hydrofitowej zawierały niemal wyłącznie substancje organiczną w formie niepodatnej na rozkład biologiczny. Analiza jakościowa substancji organicznej wykazała dominujący udział frakcji Si. Usunięcie zanieczyszczeń refrakcyjnych z odcieków wymaga bardziej zaawansowanych procesów oczyszczania, np. zastosowania technik membranowych lub sorpcji.

Autorzy

• prof. dr hab. inż. Ewa Wojciechowska link otwiera się w nowej karcie