Kwestię wiejskości tradycyjnie badają nauki społeczne. Wobec przebudowy społeczno-gospodarczej obszarów wiejskich wiejskość, która wykazuje trwałe powinowactwo z krajobrazem, stanowi również wyzwanie dla planowania przestrzennego i turystyki: wyobrażenia związane z wiejskim krajobrazem są jednym z prawdopodobnych kryteriów wyboru wsi jako miejsca zamieszkania, a wizerunek tradycyjnej wsi stanowi koło napędowe gospodarki wiejskiej opartej na turystyce. Problematyczna wiejskość nie traci zatem na ważności, ale zmienia się jej lokalizacja i rozszerza zakres znaczeniowy. Przebieg procesu transformacji uzasadnia zainteresowanie krajobrazowym wymiarem wiejskości i dowodzi jego użyteczności dla rozwoju obszarów wiejskich. Celem podjętych rozważań jest po pierwsze wykazanie związku pomiędzy zmianami w krajobrazie wsi i sposobami rozwoju obszarów wiejskich oraz zredukowanym dyskursem wiejskości; po drugie, jest nim przywołanie tych, zaniedbanych aspektów wiejskości, których znaczenie wzrosło w wyniku transformacji; po trzecie wreszcie intencją podjętej refleksji jest zainicjowanie dyskusji nad wykorzystaniem rozpoznanych atrybutów wiejskości w praktyce planowania przestrzennego.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2015
