Postęp technologiczny w dziedzinie diagnostyki konstrukcji badaniami nieniszczącymi NDT (z ang. nondestructive testing) pozwala na coraz dokładniejsze określenie stanu technicznego danej konstrukcji. Jedną z tego rodzaju technik jest metoda georadarowa należąca do grupy metod elektromagnetycznych. Wykorzystuje ona zjawisko odbicia fali elektromagnetycznej na granicy ośrodków o różnych właściwościach elektrycznych. Metoda znalazła zastosowanie m.in. w geologii, archeologii, budownictwie a nawet glacjologii. W zależności od używanej anteny głębokość penetracji sięga od kilku cm do nawet kilkuset metrów, przy czym rozdzielczość map maleje wraz z głębokością penetracji. W pracy przedstawiono badania muru ceglanego w wiązaniu holenderskim o grubości 2 cegieł. Pomiarów dokonano za pomocą zestawu georadarowego Alladin włoskiej firmy IDS. Użyta antena dipolowa o wysokiej częstotliwości pracy (2 GHz) charakteryzuje się małą głębokością penetracji fali elektromagnetycznej, ale jednocześnie pozwala na wykrycie bardzo małych uszkodzeń. W celu analizy map georadarowych przetworzono dane pomiarowe za pomocą filtrów i wzmocnień w programie GRED HD. Ponadto przeprowadzono obliczenia numeryczne propagacji pola georadarowego w ścianie murowanej (Rys. 1) za pomocą programu GprMax, który bazuje na metodzie różnic skończonych w dziedzinie czasu (FDTD). Wyniki obliczeń warstwy główkowej i wozówkowo-główkowej porównano z badaniami eksperymentalnymi.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Aktywność konferencyjna
- Typ
- publikacja w wydawnictwie zbiorowym recenzowanym (także w materiałach konferencyjnych)
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2015
Źródło danych: MOSTWiedzy.pl - publikacja "Zastosowanie georadaru do badań muru ceglanego" link otwiera się w nowej karcie
