Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytania czy w wymiarze sprawiedliwości jest miejsce i podstawa do wdrożenia zarządzania sieciowego (współzarządzania) oraz czy w działalności pomocniczej wymiaru sprawiedliwości istnieje potencjał do jego wdrożenia. W wymiarze sprawiedliwości istnieje duży potencjał do wykorzystania mechanizmów sieciowej współpracy. W ramach przestrzeni wymiaru sprawiedliwości współpraca międzyorganizacyjna może przybierać różne relacje i interakcje. Współpraca międzyorganizacyjna możliwa jest w działalności pomocniczej. Cechuje ją bowiem specyfika wynikająca z faktu, że dotyczy ona wymierzania sprawiedliwości, w której sędziowie są niezawiśli. Doskonałym narzędziem nastawionym na wymianę informacji oraz dzielenie się wiedzą i doświadczeniami są wspólnoty praktyków. Są one przejawem realizacji paradygmatu zarządzania sieciowego. Wspólnoty praktyków intensyfikują przepływ wiedzy między organizacjami. Powołanie, w obszarze działalności podstawowej, zespołów sędziów (wspólnot praktyków) w sprawach cywilnych, karnych, gospodarczych itp. w układach horyzontalnych w obrębie okręgu lub apelacji poprzez uzyskiwanie konsensusu w ramach różnych poglądów interpretacyjnych sprzyjać może ujednolicaniu poglądów w ramach jednorodnych stanów faktycznych, a tym samym budować zaufanie do wymiaru sprawiedliwości. W działalności pomocniczej tworzenie więzi międzyorganizacyjnych służy przede wszystkim transferowi dobrych praktyk zarządczo-organizacyjnych.
Autorzy
- dr hab. Przemysław Banasik link otwiera się w nowej karcie ,
- Sylwia Morawska
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2015
