Repozytorium publikacji - Politechnika Gdańska

Współczesna architektura obiektów służby zdrowia podlega dynamicznym przeobrażeniom formalnym wynikającym zarówno z rozwoju technologii medycznych, zmian zachodzących w podejściu wobec pacjenta. Narastający w naukach medycznych kierunek holistyczny ustawia pacjenta jako użytkownika w trzech wymiarach: biologicznym, społecznym i psychologicznym. Stąd pojawiające się w procesie projektowym dotyczącym szpitali czy przychodni nowe tendencje odbiegają od prymatu technologii medycznej nad innymi uwarunkowaniami środowiska, w którym funkcjonują pacjenci i personel medyczny. Zapoczątkowane na szerszą skalę badania nad wpływem środowiska szpitalnego na proces leczniczy wytworzyły m.in. kierunek implantacji sztuki do przestrzeni obiektów medycznych. Dużą rolę odgrywają pod tym względem zarówno architektura i aranżacja wnętrz, jak i poszerzanie możliwości dla zaistnienia różnych sztuk plastycznych w układzie funkcjonalno-przestrzennym. Popularne stają się inicjatywy polegające na wprowadzaniu w przestrzenie lecznicze instalacji artystycznych, które mają za zadanie zwiększyć efektywność usług leczniczych i sprawić, że architektura szpitali zerwie z głęboko zakorzenionym stereotypem związanym z wizualną formułą obiektu medycznego. Działania te są różnorodne zarówno w formie, jak i skali, oraz dotyczą najrozmaitszych dziedzin aktywności artystycznych. Artykuł prezentuje możliwości zaistnienia sztuk plastycznych we współczesnych przestrzeniach medycznych i wpływ takich rozwiązań na ich użytkowników

Autorzy

• dr hab. inż. arch. Agnieszka Gębczyńska-Janowicz link otwiera się w nowej karcie ,
• dr inż. arch. Anna Awtuch link otwiera się w nowej karcie