Ditlenek tytanu jest intensywnie badany od wielu lat, ze względu na jego właściwości fotokatalityczne, nietoksyczność oraz niski koszt. Ograniczeniem w zastosowaniu TiO2 jest jego niska wydajność kwantowa konwersji energii słonecznej, ze względu na szybką rekombinację nośników oraz konieczność zastosowania promieniowania UV. TiO2 absorbuje tylko 3-4% promieniowania słonecznego, ponieważ może być wzbudzony tylko promieniowaniem ultrafioletowym o długości fali mniejszej niż 400 nm. Aktywność fotokatalityczna TiO2 (zwłaszcza anatazu) może być podwyższona poprzez powierzchniową modyfikację tego półprzewodnika za pomocą nanocząstek metali zwłaszcza szlachetnych takich jak Pt, Pd, Ag i Au. Nanocząstki metali szlachetnych mają szerokie pasmo absorpcji w zakresie światła widzianego więc wykazują unikalne właściwości optyczne również wykorzystywane w fotokatalizie. Badania prowadzone w ostatnich latach ukierunkowane są na modyfikację TiO2 za pomocą nanocząstek bimetalicznych (BNPs) (np. Au/Pt, Ag/Au, Pt/Pd). BNPs przyciągają wiele uwagi ponieważ wykazują zwiększoną wydajność katalityczną, selektywność, stabilność w porównaniu z pojedynczymi nanocząstkami.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Doktoraty, rozprawy habilitacyjne, nostryfikacje
- Typ
- praca doktorska pracowników zatrudnionych w PG oraz studentów studium doktoranckiego
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2015
