Repozytorium publikacji - Politechnika Gdańska

Dalekosiężne pasywne sonary z długimi holowanymi antenami są obecnie najlepszymi systemami do wykrywania obecności i określania namiarów na współczesne, ciche okręty podwodne. Dlatego są stosowane zarówno na dużych okrętach nawodnych jak i podwodnych mimo niewygód przy ich rozwijaniu, holowaniu i zwijaniu a także mimo zawiłości oraz niejednoznaczności wskazań (tylko namiary na cel - bez rozróżnienia lewej i prawej burty oraz brak bezpośrednich wskazań odległości do celu). Historia pozyskania fregat, modernizacji ich sonarów oraz sposób postępowania operatorów z uzyskiwanymi obrazami efektów nasłuchu by wyróżnić cel pośród nadmiarowych sygnałów, zostały przybliżone w przywołanych pozycjach bibliografii, poniżej jest natomiast przedstawiony głównie koronny (choć nie zawsze osiągalny) efekt działania sonaru i jego operatorów czyli śledzenie ruchu podwodnego celu na tzw. zobrazowaniu nawigacyjno – taktycznym. Udoskonalenie narzędzi programowych filtracji sygnałów, tworzenia i wykorzystywania baz sygnatur akustycznych okrętów oraz stworzenie programowego modułu nawigacyjno – taktycznego MoNT stało się możliwe na podstawie kilkuletnich doświadczeń, zdobytych podczas eksploatacji sonarów na polskich fregatach.

Autorzy

• mgr inż. Aleksandra Raganowicz link otwiera się w nowej karcie ,
• mgr inż. Kamil Sadowski,
• mgr inż. Michał Dolot link otwiera się w nowej karcie ,
• dr inż. Lech Kilian link otwiera się w nowej karcie