W artykule stawiam tezę, że przyczyną braku ładu przestrzennego na obszarach wiejskich jest wybiórczość polityki przestrzennej, skoncentrowanej na ekonomicznych aspektach rozwoju. Jedynie udział zbiorowej, aprobowanej wizji wsi w planowaniu zapewni skuteczną realizację założeń zrównoważonego rozwoju. Warunkiem wykreowania postulowanego wizerunku jest włączenie do systemu planowania narzędzi wizualizacji krajobrazu, które uwzględniają aspekty percepcyjno-poznawcze dotychczas pomijane w przebiegu procesu kształtowania przestrzeni. Tezy artykułu wspierają opis i ocena przyczyn, przejawów i skutków zjawisk zachodzących w wiejskim krajobrazie w ciągu dwudziestu pięciu lat transformacji. Prowadzą one do refleksji nad udziałem nieformalnych zasad i reguł postępowania w powodzeniu procesu odnowy wsi. Zdarzenia z dziejów kilku wybranych wsi ilustrują zdolność społecznych nawyków, przekonań i wyobrażeń do odwracania kierunku odgórnie wprowadzanych zmian. Wynikiem studiów są dyskusja nad znaczeniem zbiorowej wizji wsi dla zachowania ładu przestrzennego oraz rozważania nad sposobami i narzędziami jej kształtowania w polityce przestrzennej. Podkreślono szczególną, negocjacyjną zdolność instrumentarium krajobrazowego, ważną dla trwałości efektów procesu odnowy i dla zintegrowanego rozwoju wsi.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja monograficzna
- Typ
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2017
Źródło danych: MOSTWiedzy.pl - publikacja "O użytecznej wizji wsi" link otwiera się w nowej karcie
