W XiX wieku rozpoczął się kryzys filozofii. Przestała ona odgrywać wiodącą rolę na uniwersytecie i impulsy płynące z jej strony nie odgrywały już większej roli. Wskutek ogromnego rozwoju nauk przyrodniczych praktyka naukowa staje się afilozoficzna i do samej filozofii zaczęła odnosić się wrogo. Filozofia swój zasadniczy przedmiot zainteresowań – byt, obszar tradycyjnej metafizyki, musiała oddać szybko rozwijającym się naukom szczegółowym i sama musiała zacząć szukać swego przedmiotu na nowo. Tekst pokazuje te nowe charakterystyki przedmiotu filozofii od XIX wieku do naszych czasów, pokazując zasadnicze znaczenie historii filozofii jako podstawowego jej przedmiotu, dzięki któremu może ona uzasadnić swoją obecność w nauce akademickiej (historia filozofii spełnia bowiem postulat wiedzy uprawianej ściśle naukowo), a zarazem pozostać wierna swoim pierwotnym impulsom, ponieważ zasadniczym polem uprawiania filozofii pozostaje wciąż na nowo odczytywane pole jej tradycji, z którą prowadzi dialog. Ale też filozofia za pozostawanie w ramach współcześnie zorganizowanej nauki płaci swoja cenę. Umieć uwolnić się od ograniczeń z tym związanym, to zadanie które przywraca filozofii autentyczność. Tekst ten wskazuje na kierunki dyskusji tych problemów.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja monograficzna
- Typ
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2016
