Współcześnie rozumiana aleja jest łatwo odczytywalnym elementem kompozycji urbanistycznej i krajobrazowej. Choć kojarzy się ona z nowożytnością, a zwłaszcza barokiem to podstawie przeglądu literatury początków zastosowania idei osiowości w założeniach kompozycyjnych można doszukać się już w starożytnym Egipcie i Persji. Z uwagi na religijne i filozoficzne podstawy kształtowania ogrodów w obu państwach ich kompozycja dyktowana byłą symboliką i znaczeniem. Istotnym środkiem stosowanym do osiągnięcia tych celów były osie kompozycyjne, czasem podkreślane alejami. Artykuł ma na celu przedstawienie cech charakterystycznych dla założeń ogrodowych w obu państwach i opisania, jakie znaczenie w ich obrazie miały te elementy kompozycji.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja monograficzna
- Typ
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2017
