Artykuł dotyczy problematyki postrzegania i oceny zalet i wad pracy w zespołach zróżnicowanych kulturowo, a w szczególności psychospołecznych wymiarów takiej oceny. Wyniki dotychczasowych badań wskazują, że decyzja o możliwości współpracy z innymi ludźmi poprzedzana jest oceną dokonywaną w odniesieniu do dwóch podstawowych wymiarów wartościowania: sprawczości i wspólnotowości. Koncentracja na efektywności działania ukierunkowanego na cel skutkuje dominacją wymiarów sprawczych, podczas gdy koncentracja na innych ludziach i własnych relacjach z nimi, dominacją wymiarów wspólnotowych. Celem prezentowanych badań było ustalenie jakie wymiary oceny dominują w postrzeganiu i wartościowaniu zalet i wad pracy w zespołach zróżnicowanych kulturowo oraz jakie specyficzne aspekty sprawczości i wspólnotowości postrzegane są jako powiązane ze wskazanymi zaletami i wadami. Wyniki badań wskazują, że postrzeganie zalet pracy w zespołach zróżnicowanych kulturowo dotyczy głównie wymiarów sprawczości, podczas gdy postrzeganie wad pracy w takich zespołach przede wszystkim wymiarów wspólnotowych lub wspólnotowo – sprawczych. Wnioski z badań opisują znaczenie tych dwóch wymiarów w postrzeganiu pracy w zespołach międzykulturowych przez osoby przygotowywane do pełnienia funkcji kierowniczych w organizacjach działających w zglobalizowanej gospodarce. Wiedza ta poza walorem poznawczym może mieć znaczenie praktyczne w kontekście tworzenia, zarządzania i usprawniania działań zespołów zróżnicowanych kulturowo
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2017