Repozytorium publikacji - Politechnika Gdańska

W artykule przedstawiono możliwość wykorzystania metod nieniszczących w diagnostyce nawierzchni drogowych jako alternatywę do metod tradycyjnych w celu wyjaśnienia przyczyn powstawania zarysowań poprzecznych nawierzchni w sąsiedztwie obiektów mostowych. Wykorzystano dwie metody skanowania: laserowe w celu szczegółowej inwentaryzacji powierzchni nawierzchni oraz georadarowe (GPR) w celu inwentaryzacji struktury nawierzchni. W wyniku zastosowania skanowania laserowego obszarów w rejonie dylatacji obiektów mostowych, które wykonywano z dokładnością około 3 mm, otrzymano przestrzenną mapę geometrii. Otrzymane wyniki zobrazowano w postaci mapy graficznej oraz przekrojów poprzecznych przedstawiających odchyłki od idealnej założonej w projekcie powierzchni. Skanowanie georadarowe wraz z postprocessingiem miało na celu wykrycie ewentualnych nieciągłości w strukturze warstw nawierzchni powyżej płyty przejściowej. Wykorzystano do tego analizę przewodności poszczególnych warstw. Badania wykonane metodami nieniszczącymi weryfikowano z wykorzystaniem standardowych testów związanych z badaniem i pobieraniem próbek rdzeniowych nawierzchni. W wyniku pomiarów georadarowych i analizy pobranych próbek otrzymano zgodne wyniki. Wskaźniki zagęszczenia poszczególnych warstw były znacznie mniejsze w rejonie przyczółka, niż w odległości kilku metrów od niego. Pomiary wykazały występowanie zarówno błędów projektowych, jak i związanych z budową konstrukcji nawierzchni

Autorzy

• dr hab. inż. Mikołaj Miśkiewicz link otwiera się w nowej karcie ,
• dr inż. Jacek Lachowicz link otwiera się w nowej karcie ,
• dr inż. Paweł Tysiąc link otwiera się w nowej karcie ,
• dr hab. inż. Piotr Jaskuła link otwiera się w nowej karcie ,
• prof. dr hab. inż. Krzysztof Wilde link otwiera się w nowej karcie