Badania potwierdzają, że po 10–12 latach przeróbki w systemach trzcinowych osady mają cenne właściwości i mogą zostać wykorzystane jako substancja glebotwórcza lub nawóz. Celem artykułu jest przedstawienie zasad projektowania, budowy oraz eksploatacji systemów trzcinowych stosowanych do odwadniania i stabilizacji osadów ściekowych. Wymaganą powierzchnię systemu trzcinowego określa się na podstawie maksymalnej dawki suchej masy osadów, którą można dostarczyć do systemu. Ważne jest dobranie odpowiedniej liczby poletek, gdyż zbyt mała powoduje poważne problemy eksploatacyjne. Jedynie prawidłowo zaprojektowane, wybudowane i eksploatowane systemy trzcinowe gwarantują efektywne odwanianie i stabilizację osadów ściekowych.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2018