Repozytorium publikacji - Politechnika Gdańska

Zakażenia układu moczowego (ZUM) to jedne z najczęstszych i najbardziej powszechnych infekcji bakteryjnych, dotykających każdego roku nawet 150 milionów ludzi na świecie. Problem z tego typu infekcjami wynika z przewlekłości choroby, nawrotów i wzrastającej lekooporności powodujących je patogenów. Uropatogenne szczepy E. coli (UPEC) są głównym czynnikiem przyczynowym ZUM. Bakterie tej grupy zawierają wiele czynników adhezyjnych umiejscowionych na powierzchni ich komórek, które odpowiadają za wstępny etap bakteryjnej adherencji i kolonizację dróg moczowych. Spośród UPEC najbardziej rozpowszechnione są monoadhezyjne pile typu 1 i P oraz poliadhezyny rodziny Dr, których biogeneza odbywa się według zakonserwowanego systemu sekrecji typu „chaperone-usher” (CUP). Poza czynnikami urowirulencji, szczepy UPEC wykształciły wiele mechanizmów istotnych w patogenezie ZUM i umożliwiających im przetrwanie w środowisku dróg moczowych (adhezja, inwazja, formowanie wewnątrzkomórkowych agregatów i wyciszonych rezerwuarów bakteryjnych, filamentacja bakterii, oporność na antybiotyki). Powszechnie stosowana terapia antybiotykowa wydaje się bardzo skuteczna w kontrolowaniu i terapii ZUM, jednak narastająca wielolekooporność szczepów bakteryjnych, jak i bardzo częste nawroty zakażeń, są podstawą rozwoju alternatywnych form terapeutycznych i strategii prewencyjnych.

Autorzy

• dr hab. Beata Zalewska-Piątek link otwiera się w nowej karcie ,
• dr hab. inż. Rafał Piątek link otwiera się w nowej karcie ,
• dr hab. Beata Krawczyk link otwiera się w nowej karcie ,
• dr hab. inż. Marcin Olszewski link otwiera się w nowej karcie