Repozytorium publikacji - Politechnika Gdańska

Niniejsza praca pt. „Produkty poliolowe otrzymywane poprzez proces upłynniania biomasy z Morza Bałtyckiego”, składa się z dwóch części, teoretycznej oraz eksperymentalnej. W części pierwszej przedstawiono aktualne kierunki badań dotyczące stosowania surowców odnawialnych w produkcji poliuretanów. Omówiono zastosowanie olejów roślinnych, odpadowej gliceryny oraz biomasy do otrzymywania spienionych materiałów poliuretanowych. Przedstawiono rodzaje biomasy występującej w Morzu Bałtyckim oraz omówiono potencjalne możliwości jej zagospodarowania i wykorzystania. Wskazano przykłady zastosowań biomasy glonów w przemyśle spożywczym, kosmetycznym, farmaceutycznym oraz energetycznym. Następnie omówiono dotychczasowe doniesienia literaturowe dotyczące zastosowania biomasy glonów w przemyśle polimerowym. Przedstawiono możliwości ekstrakcji związków polimerowych z glonów oraz bezpośredniego zastosowania glonów w kompozycjach polimerowych. Zwrócono uwagę na brak systematycznych badań dotyczących bezpośredniego wykorzystania biomasy pochodzącej ze środowiska wodnego do otrzymywania spienionych materiałów poliuretanowych. W części eksperymentalnej opisano sposób upłynniania biomasy pochodzenia morskiego z wykorzystaniem różnych rozpuszczalników. Dokonano analizy wpływu parametrów procesu na właściwości biopolioli. Omówiono strukturę chemiczną, właściwości reologiczne oraz użytkowe otrzymanych produktów. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że otrzymane biopoliole mogą być stosowane w produkcji sztywnych pianek poliuretanowych. W kolejnym etapie przygotowano sztywne pianki poliuretanowo-polizocyjanurowe z wykorzystaniem biopoliolu 50G50P_150 charakteryzującego się najbardziej korzystnymi właściwościami tj. liczbie hydroksylowej wynoszącej 650 mgKOH/g, konwersji biomasy 78% oraz lepkości 2.24 Pa·s. Określono wpływ zawartości biopoliolu na strukturę chemiczną, właściwości fizyko-mechaniczne, termiczne oraz strukturę komórkową pianek. Stwierdzono, że dodatek biopoliolu spowodował zwiększenie reaktywności układu, zwiększenie wytrzymałości na ściskanie, wzrost temperatury zeszklenia, wzrost stabilności termicznej oraz właściwości termoizolacyjnych pianek, w porównaniu do pianek otrzymanych z wykorzystaniem petrochemicznego poliolu.

Autorzy

• dr inż. Paulina Kosmela link otwiera się w nowej karcie