Repozytorium publikacji - Politechnika Gdańska

Współczesne koncepcje kształtowania miast, takie jak zrównoważony rozwój, miasto odporne, inteligentne miasto, miasto kreatywne, tworzą obecnie ramy urbanistyki o charakterze jednej uogólnionej idei kształtującej środowisko społeczno-materialne. Kontekstualne ujęcie badań kreatywności opisuje zależności między środowiskiem miejskim a twórczością w mieście kreatywnym. Ujęcie procesualne kreatywności stanowi hic et nunc urbanizmu, szczególnie istotne obecnie, ze względu na jej hybrydowość. Celem pracy było stworzenie, walidacja i weryfikacja modelu prawdopodobieństwa działania kreatywnego (PDK) - sposobu mierzenia wystąpienia takiego prawdopodobieństwa jako narzędzia badania procesu twórczego w środowisku miejskim. Zakłada się operowanie w dwóch skalach jednocześnie: obserwację procesu twórczego osoby, jako jednostki w kontekście szeroko pojętego środowiska miejskiego oraz analizę społeczności traktowanej jako całość. Badania nad kontekstualnym i procesualnym ujęciem kreatywności pozwoliły na lepsze zrozumienie interakcji procesu twórczego i środowiska miejskiego, a w efekcie opracowanie matematycznego modelu prawdopodobieństwa działania kreatywnego (PDK), który został zaprojektowany jako podstawowa sieć przepływowa o wielu źródłach i wielu ujściach w celu opracowania scenariuszy symulacyjnych. W modelu PDK został przeanalizowany proces twórczy jednostki w podziale na poziomy kreatywności, odwzorowane w czterech kolejnych kategoriach z możliwością kształtowania na każdym etapie. Zarówno edukacja, motywacja, jak i wartości są rozumiane jako poziomy stymulacji zewnętrznej w środowisku miejskim. Opracowane modele symulacyjne pokazują zachowanie systemu w różnych scenariuszach. W ramach weryfikacji i walidacji modelu PDK powstały trzy modele referencyjne pokazujące wpływ środowiska na prawdopodobieństwo działania kreatywnego, tzw. bazowe (osłabiające, o minimalnym wpływie i wzmacniające), oraz dwa kolejne, pokazujące wpływ społeczności konserwatywnej i otwarto-liberalnej na prawdopodobieństwo działania kreatywnego. Dane wynikające z modelu znalazły swoje odzwierciedlenie w rzeczywistości, opisanej w literaturze przedmiotu i własnych obserwacjach. W wyniku przeprowadzonych działań walidacji i weryfikacji oceniono pozytywnie opracowaną teoretyczną koncepcję modelu PDK jako narzędzia badania procesu twórczego w środowisku miejskim, wiarygodną w zakresie spójności wewnętrznej, jak i logicznych związków między modelem PDK a rzeczywistością.

Autorzy

• dr inż. arch. Joanna Bach-Głowińska link otwiera się w nowej karcie