Repozytorium publikacji - Politechnika Gdańska

Zastosowanie wodoru do magazynowania i buforowania energii ze źródeł odnawialnych, o cyklicznie i losowo zmiennym natężeniu, pozwoli korzystać z niej w zaplanowany i przewidywalny sposób. Wymagać to będzie takiego opracowania systemu energetycznego kraju, aby po jego zbilansowaniu nadwyżka energii zmagazynowanej w wodorze wystarczyła do wyrównania jej wahań: dobowych (energia słoneczna), atmosferycznych (wiatrowa), sezonowych (biomasa, biogaz, odpady) i innych z pozostałych odnawialnych źródeł. Przewymiarowana, w stosunku do potrzeb chwilowych, moc pozyskiwana z tych urządzeń powinna zapewnić niezbędną ilość energii zarówno na potrzeby bieżące, jak i do zapewnienia odpowiedniej ilości wodoru niwelującego wahania w mocy sieci. Energia chemiczna zmagazynowana w wodorze,, przechowywanym w specjalnie zaprojektowanych podziemnych zbiornikach, może być przetworzona, może natomiast być przetworzona w zależności od potrzeb w szczytowych kotłach parowych, turbinach gazowych, ogniwach paliwowych, – w zależności od potrzeb, w energię elektryczną i cieplną oraz na bieżąco w energię mechaniczną w środkach transportu drogowego, kolejowego, lotniczego lub morskiego.

Autorzy

• prof. dr hab. inż. Witold Lewandowski link otwiera się w nowej karcie