Budynki szpitalne zwyczajowo projektowane są z uwzględnieniem standardowego obłożenia usługami medycznymi. Wystąpienie zdarzenia masowego, takiego jak katastrofa naturalna, konflikt militarny czy epidemia sprawia, że liczba osób wymagających hospitalizacji gwałtownie wzrasta, przekraczając możliwości działania szpitali w sposób prawidłowy. Analiza historii pandemii SARS-CoV-2 wykazuje, że większość systemów ochrony zdrowia nie była przygotowana na nadprogramowe ob- ciążenie, stąd wprowadzane rozwiązania poszerzenia struktury szpitalnej miały często charakter eksperymentalny. W artykule przedstawiono awaryjne realizacje architektoniczne obiektów tymczasowych w warunkach pandemii, jakie miały miejsce w Polsce i na świecie. Jako uszczegółowienie tematu przedstawiono problematykę polskiego kontekstu prawnego do- stosowania istniejących oddziałów szpitalnych do sytuacji za- grożenia epidemiologicznego. Celem artykułu jest potwierdzenie tezy o konieczności analizy pod względem architektonicznym i inżynierskim rozwiązań budowlanych zastosowanych w walce z pandemią SARS-CoV-2, aby zebrane dane umożliwiły opracowanie wytycznych przydatnych w planowaniu awaryjnej zabudowy medycznej w przypadku wystąpienia kolejnego kryzysu epidemiologicznego.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- DOI
- Cyfrowy identyfikator dokumentu elektronicznego link otwiera się w nowej karcie 10.15199/9.2023.3.1
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuły w czasopismach
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2023
