Podatność na degradację wywołaną przez wodór, dwóch gatunków polskich stali konstrukcyjnych stopowych: 26H2MF i 34HNM, określano przy pomocy próby powolnego rozciągania. Mierzono następujące parametry: energię pękania, wydłużenie, wytrzymałość na rozciąganie i przewężenie. Degradację stali obserwowano w 0,01M kwasie siarkowym przy gęstości prądu 20 mA/cm2 wraz z rodzajem przełomów. Poziom degradacji był zgodny z ilością wodoru w stali 26H2MF.
Autorzy
- prof. dr hab. inż. Andrzej Zieliński link otwiera się w nowej karcie ,
- Mirosław Czechowski,
- dr Maria Głowacka link otwiera się w nowej karcie ,
- Piotr Michalak,
- Ellina Lunarska
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Aktywność konferencyjna
- Typ
- publikacja w wydawnictwie zbiorowym recenzowanym (także w materiałach konferencyjnych)
- Język
- angielski
- Rok wydania
- 2003
