Opisano syntezę liniowych poli(estrouretanów) (PESU) z 4,4´-diizocyjanianudicykloheksylenometanu, 1,4-butanodiolu i kopoliestrodioli z L-laktydu (LA)i poli(E-kaprolaktono)diolu (PCL, Mn 560g/mol). Kopoliestrodiole o Mn 760,1250 i 3390 g/mol otrzymano przy trzech stosunkach masowych PLA i PCL w obecności oktanianu Sn(II). PESU otrzymane przy różnych stosunkach molowych komponentów scharakteryzowano przez pomiary twardości, wytrzymałości na rozciąganie i badania degradowalności w buforze fosforanowym o pH=7,4, w temp. 38 st. Celsjusza. Oznaczono kąty zwilżania wodą, chłonność wody i chłonność oleju roślinnego. Właściwości termiczne PESU określono z użyciem dynamiczno-mechanicznej analizy termicznej (DMTA) i analizy termograwimetrycznej (TGA). Podatność otrzymanych PESU na degradację hydrolityczną porównano z degradowalnością opisanych w literaturze usieciowanych poli(estrouretanów) opartych na kopoliestrotriolach z LA i E-kaprolaktonu.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2003
