W artykule przedstawiono, w horyzoncie rozwoju całej krytycznej kantowskiej filozofii przyrody, hipotezę eteru i transcendentalną dedukcję eteru, zawarte w opus postumum I. Kanta. Szczególną uwagę zwrócono na problem przejścia od apriorycznych, metafizycznych podstaw przyrodoznawstwa do fizyki, a także na wyłaniające się w związku z tym zasadnicze sprzeczności tez ''późnego'' Kanta w stosunku do krytyki czystego rozumu.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2003
