Repozytorium publikacji - Politechnika Gdańska

Wyprodukowanie w stacji uzdatniania wody do spożycia, spełniającej obowiązujące standardy jakościowe, nie daje gwarancji, iż woda pobierana przez odbiorców, jest równie dobrej jakości. Przyczynia się do tego wtórny rozwój mikroorganizmów zachodzący w wodzie rozprowadzanej w sieci wodociągowej i na powierzchni osadów, który jest związany m. in. z obecnością biodegradowalnych substancji organicznych i pierwiastków biogennych. Znaczna część mikroorganizmów rozwijających się w sieci wodociągowej należy do nieszkodliwych heterotrofów, lecz wśród nich mogą występować bakterie oportunistyczne zagrażające zdrowiu ludzi, głównie osób z uszkodzonym systemem immunologicznym. Zgodnie z raportem Światowej Organizacji Zdrowia [1] w procesie oczyszczania wody szczególnie wysoki priorytet ma usuwanie z wody mikroorganizmów chorobotwórczych (np. E.coli, Salmonella, Shigella, Campylobacter jejuni), a ponadto bakterii oportunistycznych chorobotwórczych dla ludzi (np. Pseudomonas aeruginosa, Aeromonas spp., Legionella spp., Mycobacterium spp.) zdolnych do rozmnażania się w wodzie. Natomiast w mikrobiologicznych badaniach rutynowych kontrolowana jest jedynie obecność bakterii wskaźnikowych, których obecność wskazuje na zanieczyszczenie wody materiałem pochodzenia kałowego, a zatem na potencjalną możliwość występowania organizmów chorobotwórczych pochodzenia jelitowego, przenoszonych drogą wodną. W pracy scharakteryzowano najgroźniejsze wirusy, bakterie chorobotwórcze oraz bakterie oportunistyczne chorobotwórcze dla ludzi pochodzenia wodnego, ich rozprzestrzenianie w wodzie wodociągowej, a także potencjalne zagrożenie spowodowane spożyciem zanieczyszczonej mikrobiologicznie wody. Podkreślono, że w celu zapobiegania gromadzeniu się mikroorganizmów konieczne jest maksymalne ograniczenie liczby cząstek oraz stężenia substancji organicznych w wodzie produkowanej na stacjach uzdatniania, usuwanie osadów i błony biologicznej gromadzących się w przewodach sieci oraz utrzymanie odpowiedniego stężenia środka dezynfekcyjnego.

Autorzy

• prof. dr hab. inż. Krystyna Olańczuk-Neyman link otwiera się w nowej karcie ,
• dr inż. Aleksandra Sokołowska link otwiera się w nowej karcie