W artykule przedstawiono ogólne podstawy symulacji rozwoju urbanistycznego w oparciu o modele komórkowe. Nowa teoria, wykorzystująca aparat matematyczny stworzony do badań i modelowania dynamiki układów nieliniowych, rozszerza również możliwości poznawcze i wykorzystanie systemów GIS w szeroko pojmowanym planowaniu przestrzennym. Jej szybki rozwój w ostatnich latach i niezwykłe osiągnięcia w poznaniu procesów rządzących podstawową dynamiką złożonych systemów emergencyjnych czynią z niej jeden z bardziej istotnych nurtów również we współczesnych badaniach rozwoju urbanistycznego i uzasadniają duże zainteresowanie, jakie wzbudza w wielu ośrodkach naukowych na świecie.modele rozwoju urbanistycznego, systemy złożone, automaty komórkowe, teoria samoorganizacji
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Aktywność konferencyjna
- Typ
- publikacja w wydawnictwie zbiorowym recenzowanym (także w materiałach konferencyjnych)
- Rok wydania
- 2004
