Zastosowano rachunek zaburzeń zależny od czasu do wyprowadzenia wzoru na różniczkowy przekrój czynny na fotojonizację nierelatywistycznego kwantowego układu jednoelektronowego płaską monochromatyczną falą elektromagnetyczną. Pokazano,że pochodzenie oraz asymptotykę tzw. ''funkcji falowej stanu końcowego'', wchodzącej do tego wzoru, można wytłumaczyć bez odwoływania się do kontrowersyjnej argumentacji podanej przez Breita i Bethego.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- DOI
- Cyfrowy identyfikator dokumentu elektronicznego link otwiera się w nowej karcie 10.1016/j.jqsrt.2004.09.003
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuł w czasopiśmie z listy filadelfijskiej
- Język
- angielski
- Rok wydania
- 2005
