Zastosowano membrany ciekłe w oscylatorach zawierających oleinian sodu i substancje należące do czterech klas smaku. Wpływają one na charakterystyki oscylacyjne potencjału elektrycznego miedzy fazami wodnymi. Otrzymane atraktory są różne w kształcie i dwu wymiarowej powierzchni. Powierzchnia ta zależy także od stężenia sacharozy w układzie. Mogą one byc użyte jako ''odcisk palca'' do indentyfikacji odpowiednije substancji smakowej. Badane osylatory są chaotyczne co potwierdzają widma Gabora wykładniki Lyapunova oraz wymiary fraktalne. Membrany polimerowo-lipidowe były zastosowane w elektrodach w pięciokanałowego sensora smaku. Ich odpowiedź jest czuła do obecności odpowiednich substancji gorzkich i kwaśnych oraz słonych i nie jest czuła na sacharozę w zakresie stężen poniżej 0,1M. Wykazano, że ten sensor może być spowodzeniem zastosowany do rozrózniania i kontroli jakości różnych napojów (toniki zawierających sacharozę, hydrochlorek chininy oraz dwutlenek węgla.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuł w czasopiśmie z listy filadelfijskiej
- Język
- angielski
- Rok wydania
- 2006
