Zbadano solubilizację tetrachloroetylenu i dichlorobenzenu w roztworach surfaktantów niejonowych (oksyetylenowanych alkoholi tłuszczowych i alkilofenoli). Określono wpływ HLB badanych związków powierzchniowo czynnych na efektywność solubilizacji zanieczyszczeń organicznych. Największą efektywność solubilizacji tetrachloroetylenu zaobserwowano dla Rokafenolu N8. W przypadku dichlorobenzenu solubilizacja przebiegała najefektywniej w roztworach Rokanolu L10.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Aktywność konferencyjna
- Typ
- publikacja w wydawnictwie zbiorowym recenzowanym (także w materiałach konferencyjnych)
- Język
- angielski
- Rok wydania
- 2005
