W nawiązaniu do klasycznej metody przemieszczeń dla skręcania mieszanego prętów cienkościennych, rozwinięto ją dla problematyki wyboczeń prętów. W pracy ukazano ogólne rozwiązanie podstawowego układu równań różniczkowych dla przekrojów monosymetrycznych i jego szczególne postacie dla trzech głównych sposobów podparcia pręta. Wyznaczono wzory dla bimomentów brzegowych. Związki te następnie uproszczono dla podwójnej symetrii przekroju. Udowodniono, że wzory te są podobne do tych obowiązujących przy zginaniu prętów. Sformułowano propozycję obliczania skrętnych sił krytycznych w przypadku prętów ciągłych, przedstawiając odpowiedni przykład liczbowy.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Język
- niemiecki
- Rok wydania
- 2005
