Zaprezentowano właściwości zwilżające, emulgujące oraz solubilizujące surfaktantów niejonowych Rokanolu L10, Tritonu X-100 oraz biosurfaktantu JBR 425. Jako modelowe zanieczyszczenia wybrano tetrachloroetylen (PCE) oraz o-dichlorobenzen (o-DCB). Stabilność emulsji rosła wraz ze stężeniem surfaktantu. Rozpuszczalnośc PCE i o-DCB była największa w roztworach micelarnych biosurfaktantu JBR.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- DOI
- Cyfrowy identyfikator dokumentu elektronicznego link otwiera się w nowej karcie 10.1089/ees.2006.23.579
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuł w czasopiśmie z listy filadelfijskiej
- Język
- angielski
- Rok wydania
- 2006