Ditiokarbaminiany - związki powstające w wyniku reakcji amin pierwszo- lub drugorzędowych z disiarczkiem węgla - znalazły zastosowanie m. in. jako ligandy w chemii koordynacyjnej. Ich synteza przebiega według mechanizmu substytucji nukleofilowej SN2, przy czym rolę nukleofila pełni aktywowana przez zasadę amina atakująca centrum elektrofilowe w CS2. Różnorodność połączeń, wynikająca z charakteru grupy >N-CS2-, pozwala na otrzymanie, ciekawych z punktu widzenia możliwości aplikacyjnych, struktur molekularnych i supramolekularnych. Wolne kwasy ditiokarbaminowe są związkami wykazującymi znaczną nietrwałość i dlatego w praktyce otrzymuje i używa się wyłącznie ich sole i estry. W pracy opisano wyniki badań nad otrzymywaniem nowych ditiokarbaminianów metali, jak również wyznaczeniem struktury związków wcześniej już otrzymanych, w tym także prostych soli z kationem K+ czy Na+. W ramach prezentowanych badań otrzymane zostały ditiokarbaminiany potasu wywodzące się z morfoliny, di-n-butyloaminy, piperydyny oraz 1,3-diaminopropanu. Syntezy prowadzono w metanolu, a szczególny nacisk położono na próbę otrzymania monokryształów poszczególnych związków.
Authors
Additional information
- Category
- Publikacja monograficzna
- Type
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Language
- polski
- Publication year
- 2008
