Repozytorium publikacji - Politechnika Gdańska

Ditiokarbaminiany - związki powstające w wyniku reakcji amin pierwszo- lub drugorzędowych z disiarczkiem węgla - znalazły zastosowanie m. in. jako ligandy w chemii koordynacyjnej. Ich synteza przebiega według mechanizmu substytucji nukleofilowej SN2, przy czym rolę nukleofila pełni aktywowana przez zasadę amina atakująca centrum elektrofilowe w CS2. Różnorodność połączeń, wynikająca z charakteru grupy >N-CS2-, pozwala na otrzymanie, ciekawych z punktu widzenia możliwości aplikacyjnych, struktur molekularnych i supramolekularnych. Wolne kwasy ditiokarbaminowe są związkami wykazującymi znaczną nietrwałość i dlatego w praktyce otrzymuje i używa się wyłącznie ich sole i estry. W pracy opisano wyniki badań nad otrzymywaniem nowych ditiokarbaminianów metali, jak również wyznaczeniem struktury związków wcześniej już otrzymanych, w tym także prostych soli z kationem K+ czy Na+. W ramach prezentowanych badań otrzymane zostały ditiokarbaminiany potasu wywodzące się z morfoliny, di-n-butyloaminy, piperydyny oraz 1,3-diaminopropanu. Syntezy prowadzono w metanolu, a szczególny nacisk położono na próbę otrzymania monokryształów poszczególnych związków.

Autorzy

• Damian Paliwoda link otwiera się w nowej karcie ,
• dr inż. Anna Mietlarek-Kropidłowska link otwiera się w nowej karcie ,
• prof. dr hab. inż. Barbara Becker link otwiera się w nowej karcie