Celem pracy było opracowanie równań umożliwiających porównywanie wskazań dwóch najczęściej stosowanych metod oznaczania ilości wodoru dyfundującego w stopiwie (metody rtęciowa i glicerynowa). Podawane w literaturze zależności nie obejmują zakresu ilości wodoru stopiwie występującego podczas spawania podwodnego. Przedstawiono wyniki oznaczania zawartości wodoru metodami glicerynową i rtęciową dla ustalonych warunków oraz wyznaczono zależność między wskazaniami tych metod w zakresie właściwym zarówno dla procesów niskowodorowych, jak i spawania mokrego pod wodą. Rozszerzenie zakresu możliwości przeliczania ilości wodoru dyfundującego znacznie upraszcza realizację badań spawalności stali w środowisku wodnym
Authors
Additional information
- Category
- Publikacja w czasopiśmie
- Type
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Language
- polski
- Publication year
- 2010