Wpływ cieczy jonowych na środowisko, a w szczególności: migracja do wód powierzchniowych i gruntowych, jak również transport/retencja w gruntach jest determinowany przede wszystkim przez właściwości fizykochemiczne cieczy jonowej jak i właściwości matrycy środowiskowej. Znajomość zjawisk zachodzących w wyniku kontaktu cieczy jonowych z wodą oraz glebą jest jednym z podstawowych warunków oceny ryzyka chemicznego. W pracy wykazano, że chlorek 1-metylo-3-alkiloimidazoliowy wykazuje aktywność powierzchniową, zdolność do gromadzenia się na granicy faz powietrze/woda oraz ulega agregacji micelarnej w wodzie. Przedstawiono izotermy sorpcji imidazoliowej cieczy jonowej na kwarcu i kaolinicie. Zaobserwowano dwuwarstwowy mechanizm sorpcji w zakresie stężeń soli 0-500 mmol/dm3. Sorpcja cieczy jonowych znacznie przekracza pojemność wymiany kationowej badanych minerałów
Authors
Additional information
- Category
- Aktywność konferencyjna
- Type
- publikacja w wydawnictwie zbiorowym recenzowanym (także w materiałach konferencyjnych)
- Language
- angielski
- Publication year
- 2011
