Wpływ cieczy jonowych na środowisko, a w szczególności: migracja do wód powierzchniowych i gruntowych, jak również transport/retencja w gruntach jest determinowany przede wszystkim przez właściwości fizykochemiczne cieczy jonowej jak i właściwości matrycy środowiskowej. Znajomość zjawisk zachodzących w wyniku kontaktu cieczy jonowych z wodą oraz glebą jest jednym z podstawowych warunków oceny ryzyka chemicznego. W pracy wykazano, że chlorek 1-metylo-3-alkiloimidazoliowy wykazuje aktywność powierzchniową, zdolność do gromadzenia się na granicy faz powietrze/woda oraz ulega agregacji micelarnej w wodzie. Przedstawiono izotermy sorpcji imidazoliowej cieczy jonowej na kwarcu i kaolinicie. Zaobserwowano dwuwarstwowy mechanizm sorpcji w zakresie stężeń soli 0-500 mmol/dm3. Sorpcja cieczy jonowych znacznie przekracza pojemność wymiany kationowej badanych minerałów
Autorzy
- dr hab. inż. Justyna Łuczak link otwiera się w nowej karcie ,
- dr inż. Marta Markiewicz link otwiera się w nowej karcie ,
- mgr inż. Monika Joskowska link otwiera się w nowej karcie ,
- mgr inż. Zofia Lustig link otwiera się w nowej karcie ,
- prof. dr hab. inż. Jan Hupka link otwiera się w nowej karcie ,
- dr hab. Christian Jungnickel link otwiera się w nowej karcie
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Aktywność konferencyjna
- Typ
- publikacja w wydawnictwie zbiorowym recenzowanym (także w materiałach konferencyjnych)
- Język
- angielski
- Rok wydania
- 2011