W średniowieczu mosty zwodzone były nieodłącznym atrybutem wjazdów do miast, twierdz, zamków itp Później mosty zwodzone stosowano głównie w miejscach kolizji ruchu drogowego ze szlakami wodnymi, szczególnie tam, gdzie konfiguracja terenu uniemożliwiała inne rozwiązania. Dotyczyło to głównie terenów płaskich o niewielkiej rzędnej nad wodą. Taka właśnie jest konfiguracja terenu w rejonie przeprawy drogowej na Wyspę Sobieszewską w pobliżu Gdańska. W miejscu tym znajduje się stary most pontonowy, bardzo zużyty, nie przystosowany do współczesnego natężenia ruchu i stąd też wynika konieczność budowy nowej przeprawy. Podjęto decyzję o budowie mostu zwodzonego dwuprzęsłowego, jako rozwiązania optymalnego dla tej przeprawy. Rozpiętość jednego przęsła ruchomego powinna wynosić min. 25 - 30 mb, tak, aby szerokość toru wodnego po podniesieniu mostu wynosiła 50-60 mb.
Authors
- Tomasz Kołakowski,
- Witold Kosecki,
- dr inż. arch. Stefan Niewitecki link open in new tab ,
- Jacek Pobłocki
Additional information
- Category
- Aktywność konferencyjna
- Type
- publikacja w wydawnictwie zbiorowym recenzowanym (także w materiałach konferencyjnych)
- Language
- polski
- Publication year
- 2012
