W średniowieczu mosty zwodzone były nieodłącznym atrybutem wjazdów do miast, twierdz, zamków itp Później mosty zwodzone stosowano głównie w miejscach kolizji ruchu drogowego ze szlakami wodnymi, szczególnie tam, gdzie konfiguracja terenu uniemożliwiała inne rozwiązania. Dotyczyło to głównie terenów płaskich o niewielkiej rzędnej nad wodą. Taka właśnie jest konfiguracja terenu w rejonie przeprawy drogowej na Wyspę Sobieszewską w pobliżu Gdańska. W miejscu tym znajduje się stary most pontonowy, bardzo zużyty, nie przystosowany do współczesnego natężenia ruchu i stąd też wynika konieczność budowy nowej przeprawy. Podjęto decyzję o budowie mostu zwodzonego dwuprzęsłowego, jako rozwiązania optymalnego dla tej przeprawy. Rozpiętość jednego przęsła ruchomego powinna wynosić min. 25 - 30 mb, tak, aby szerokość toru wodnego po podniesieniu mostu wynosiła 50-60 mb.
Autorzy
- Tomasz Kołakowski,
- Witold Kosecki,
- dr inż. arch. Stefan Niewitecki link otwiera się w nowej karcie ,
- Jacek Pobłocki
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Aktywność konferencyjna
- Typ
- publikacja w wydawnictwie zbiorowym recenzowanym (także w materiałach konferencyjnych)
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2012
Źródło danych: MOSTWiedzy.pl - publikacja "Przeprawa w Sobieszewie - koncepcja współczesnego mostu zwodzonego" link otwiera się w nowej karcie
