Automatyczne rozpoznawanie twarzy jest jedną z najpopularniejszych technik biometrycznych, jednak nawet najdokładniejsze algorytmy identyfikacji okażą się bezużyteczne, jeśli będzie można je oszukać, np. używając zdjęcia zamiast rzeczywistej osoby. Dlatego też odpowiedni pomiar żywotności jest niezwykle istotny. W pracy zaprezentowano metodę, która jest w stanie rozróżnić pomiędzy sekwencjami wideo pokazującymi żywe osoby oraz ich fotografie. W pierwszej kolejności wyznaczany jest przepływ optyczny przy użyciu algorytmu Farnebäcka. Następnie informacja o ruchu zapisywana jest w postaci obrazów i poddawana wstępnej selekcji. W ostatniej fazie maszyna wektorów wspierających (SVM) wykorzystywana jest w celu odróżnienia twarzy od fotografii. Wyniki eksperymentów wskazują, że takie podejście może być skutecznie zastosowane w praktyce.
Authors
Additional information
- DOI
- Digital Object Identifier link open in new tab 10.2478/v10178-012-0022-y
- Category
- Publikacja w czasopiśmie
- Type
- artykuł w czasopiśmie wyróżnionym w JCR
- Language
- angielski
- Publication year
- 2012
