Śródlądowy transport wodny nie jest w Polsce dostatecznie rozbudowany. Żeglugę rzeczną ułatwiają na naszym terytorium takie warunki naturalne jak gęstość i układ sieci wodnej oraz mały spadek rzek - natomiast niekorzystnymi dla niej są: niestałość wodostanów i znaczna ilość niesionego przez rzeki rumowiska oraz zamarzanie wód w zimie. Główną osią dróg wodnych Polski jest Wisła z powodu swego centralnego położenia wielkości i łatwości połączenia z sąsiednimi dorzeczami. Głównymi portami na Wiśle są: Kraków, Sandomierz, Warszawa, Płock, Włocławek, Toruń, Bydgoszcz, Grudziądz, Chełmno, Tczew i oczywiście Gdańsk. Znaczne wahania wodostanów i zmienność koryt rzecznych powoduje konieczność prac regulacyjnych, które zaledwie w części zostały przeprowadzone i nie odpowiadają potrzebom żeglugi. Na odcinkach nieuregulowanych tworzą się przemiały i łachy, stwarzające podstawowe trudności nawigacyjne w postaci zwężenia szlaku żeglownego, małych głębokości (0,60 m w ciągu 190 dni okresu nawigacyjnego) i ostrych zakoli.
Authors
Additional information
- Category
- Publikacja monograficzna
- Type
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku w języku o zasięgu międzynarodowym
- Language
- polski
- Publication year
- 2012
