Przedmiotem opracowania są strategie rozwoju 9 miast należących do najsilniejszych ośrodków poza obecnymi miastami wojewódzkimi w najsłabiej rozwiniętych polskich regionach. Miasta te mogą dawać szansę aktywizacji swojego otoczenia. Przyczynić się do tego mogą dobre strategie zwiększające konkurencyjność miast i pobudzające rozwój. Celem badań było uzyskanie odpowiedzi na pytania, czy i w jakim stopniu badane strategie: (1) zgodne są z definicją i metodyką planowania strategicznego; (2) dostrzegają i wykorzystują specyficzne kombinacje czynników rozwojowych; (3) mogą przyczyniać się do rozwoju otoczenia. Metodą badawczą była analiza tekstów strategii pod kątem powyższych pytań. Badane strategie nie w pełni zgodne są z definicją strategii. Zawierają błędy i usterki metodyczne powszechnie spotykane i w innych strategiach. Wykorzystują specyfikę czynników rozwojowych, lecz bez świadomego, metodycznego rozpoznawania ich kombinacji i bez eksponowania. Autor sygnalizuje problemy metodyczne specyficzne dla planowania strategicznego w jednostkach terytorialnych i wysuwa propozycje dla praktyki planistycznej.
Authors
Additional information
- Category
- Publikacja w czasopiśmie
- Type
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Language
- polski
- Publication year
- 2018